WAT HOUD JUDO IN?

De oorsprong van judo

Judo hoort thuis bij de Japanse vechtkunsten, maar dan vooral als zelfverdedigingssport. Er worden namelijk geen stoten en trappen toegepast in het judo.

De judoka leert controle over de situatie te krijgen, zowel staande als op de grond. Staat leert de judoka controle te krijgen doodmiddel van: worpen (iemand gecontroleerd naar de grond te krijgen) en val breken (het leren vallen).

Op de grond leert de judoka controle technieken om de tegenstander onder controle te krijgen. 

Grondlegger van judo

Jigoro Kano heeft uit de Japanse vechtkunst Jiu-Jitsu het judo ontwikkelt. In plaats van het uitschakelen van je tegenstander, je tegenstander controleren.

Op deze manier kon er veiliger getraind worden. Om deze reden heeft Jigoro Kano het ook judo genoemd. Judo staat voor de zachte weg (“JU’’ zachte & “DO” weg).

Dit kenmerkt zich, doordat er geen stoot of traptechnieken toegepast worden. 

  

VOLG DE FILOSOFIE VAN JIGORO KANO

Naast de vechtkunst is judo ook bedoeld als levensles, met 2 belangrijke uitgangspunten.

1.Seiryoku Zenyo: Maximaal resultaat met minimale inspanning.

De kracht van de tegenstander gebruiken om hem op de grond te krijgen. Niet tegenhouden, maar meebewegen om controle te krijgen. Door het Seriyoku Zenyo principe wordt de judoka zelfverzekerder en weerbaarder.

2.Jita Kyoei: Wederzijds welvaren.

Judo kan niet alleen beoefend worden, je heb een medestander om de judo technieken aan te leren. Als judoka ben je verantwoordelijk voor het welzijn van je medestander, dit houdt in veilig en respectvol met elkaar omgaan.